Definify.com
Definition 2024
mučen
mučen
Serbo-Croatian
Adjective
mȕčen (definite mȕčenī, Cyrillic spelling му̏чен)
Declension
indefinite forms
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | mučen | mučena | mučeno | |
| genitive | mučena | mučene | mučena | |
| dative | mučenu | mučenoj | mučenu | |
| accusative |
inanimate animate |
mučen mučena |
mučenu | mučeno |
| vocative | mučen | mučena | mučeno | |
| locative | mučenu | mučenoj | mučenu | |
| instrumental | mučenim | mučenom | mučenim | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | mučeni | mučene | mučena | |
| genitive | mučenih | mučenih | mučenih | |
| dative | mučenim(a) | mučenim(a) | mučenim(a) | |
| accusative | mučene | mučene | mučena | |
| vocative | mučeni | mučene | mučena | |
| locative | mučenim(a) | mučenim(a) | mučenim(a) | |
| instrumental | mučenim(a) | mučenim(a) | mučenim(a) | |
definite forms
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | mučeni | mučena | mučeno | |
| genitive | mučenog(a) | mučene | mučenog(a) | |
| dative | mučenom(u/e) | mučenoj | mučenom(u/e) | |
| accusative |
inanimate animate |
mučeni mučenog(a) |
mučenu | mučeno |
| vocative | mučeni | mučena | mučeno | |
| locative | mučenom(e/u) | mučenoj | mučenom(e/u) | |
| instrumental | mučenim | mučenom | mučenim | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | mučeni | mučene | mučena | |
| genitive | mučenih | mučenih | mučenih | |
| dative | mučenim(a) | mučenim(a) | mučenim(a) | |
| accusative | mučene | mučene | mučena | |
| vocative | mučeni | mučene | mučena | |
| locative | mučenim(a) | mučenim(a) | mučenim(a) | |
| instrumental | mučenim(a) | mučenim(a) | mučenim(a) | |