Definify.com
Definition 2025
mundanus
mundanus
Latin
Adjective
mundānus m (feminine mundāna, neuter mundānum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mundānus | mundāna | mundānum | mundānī | mundānae | mundāna | |
| genitive | mundānī | mundānae | mundānī | mundānōrum | mundānārum | mundānōrum | |
| dative | mundānō | mundānō | mundānīs | ||||
| accusative | mundānum | mundānam | mundānum | mundānōs | mundānās | mundāna | |
| ablative | mundānō | mundānā | mundānō | mundānīs | |||
| vocative | mundāne | mundāna | mundānum | mundānī | mundānae | mundāna | |
Related terms
References
- mundanus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mundanus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- MUNDANUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “mundanus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- a citizen of the world; cosmopolitan: mundanus, mundi civis et incola (Tusc. 5. 37)
- a citizen of the world; cosmopolitan: mundanus, mundi civis et incola (Tusc. 5. 37)