Definify.com

Definition 2024


mundatus

mundatus

Latin

Participle

mundātus m (feminine mundāta, neuter mundātum); first/second declension

  1. cleaned, cleansed

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
nominative mundātus mundāta mundātum mundātī mundātae mundāta
genitive mundātī mundātae mundātī mundātōrum mundātārum mundātōrum
dative mundātō mundātō mundātīs
accusative mundātum mundātam mundātum mundātōs mundātās mundāta
ablative mundātō mundātā mundātō mundātīs
vocative mundāte mundāta mundātum mundātī mundātae mundāta

References