Hungarian
Noun
munkakör (plural munkakörök)
- occupation, job, scope of one's duties, field of work
Declension
| Inflection (stem in -ö-, front rounded harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
munkakör
|
munkakörök
|
| accusative |
munkakört
|
munkaköröket
|
| dative |
munkakörnek
|
munkaköröknek
|
| instrumental |
munkakörrel
|
munkakörökkel
|
| causal-final |
munkakörért
|
munkakörökért
|
| translative |
munkakörré
|
munkakörökké
|
| terminative |
munkakörig
|
munkakörökig
|
| essive-formal |
munkakörként
|
munkakörökként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
munkakörben
|
munkakörökben
|
| superessive |
munkakörön
|
munkakörökön
|
| adessive |
munkakörnél
|
munkaköröknél
|
| illative |
munkakörbe
|
munkakörökbe
|
| sublative |
munkakörre
|
munkakörökre
|
| allative |
munkakörhöz
|
munkakörökhöz
|
| elative |
munkakörből
|
munkakörökből
|
| delative |
munkakörről
|
munkakörökről
|
| ablative |
munkakörtől
|
munkaköröktől
|
| Possessive forms of munkakör
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
munkaköröm
|
munkaköreim
|
| 2nd person sing. |
munkaköröd
|
munkaköreid
|
| 3rd person sing. |
munkaköre
|
munkakörei
|
| 1st person plural |
munkakörünk
|
munkaköreink
|
| 2nd person plural |
munkakörötök
|
munkaköreitek
|
| 3rd person plural |
munkakörük
|
munkaköreik
|
Derived terms