Definify.com
Definition 2025
murinus
murinus
Latin
Adjective
mūrīnus m (feminine mūrīna, neuter mūrīnum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mūrīnus | mūrīna | mūrīnum | mūrīnī | mūrīnae | mūrīna | |
| genitive | mūrīnī | mūrīnae | mūrīnī | mūrīnōrum | mūrīnārum | mūrīnōrum | |
| dative | mūrīnō | mūrīnō | mūrīnīs | ||||
| accusative | mūrīnum | mūrīnam | mūrīnum | mūrīnōs | mūrīnās | mūrīna | |
| ablative | mūrīnō | mūrīnā | mūrīnō | mūrīnīs | |||
| vocative | mūrīne | mūrīna | mūrīnum | mūrīnī | mūrīnae | mūrīna | |
Related terms
References
- murinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- MURINUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “murinus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.