Definify.com
Definition 2025
musieć
musieć
Polish
Verb
musieć impf
- (intransitive) to have to, to need to, to be obliged to
- Musimy porozmawiać.
- We need to talk.
- Musiałem coś zjeść.
- I had to eat something.
- Musimy porozmawiać.
- (intransitive) must
- Muszę iść.
- I must go.
- Muszę iść.
Conjugation of musieć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | musieć | |||||
| present tense | 1st | muszę | musimy | |||
| 2nd | musisz | musicie | ||||
| 3rd | musi | muszą | ||||
| past tense | 1st | musiałem | musiałam | musieliśmy | musiałyśmy | |
| 2nd | musiałeś | musiałaś | musieliście | musiałyście | ||
| 3rd | musiał | musiała | musiało | musieli | musiały | |
| future tense | 1st | będę musiał1 | będę musiała1 | będziemy musieli1 | będziemy musiały1 | |
| 2nd | będziesz musiał1 | będziesz musiała1 | będziecie musieli1 | będziecie musiały1 | ||
| 3rd | będzie musiał1 | będzie musiała1 | będzie musiało1 | będą musieli1 | będą musiały1 | |
| conditional | 1st | musiałbym | musiałabym | musielibyśmy | musiałybyśmy | |
| 2nd | musiałbyś | musiałabyś | musielibyście | musiałybyście | ||
| 3rd | musiałby | musiałaby | musiałoby | musieliby | musiałyby | |
| imperative | 1st | — | — | |||
| 2nd | — | — | ||||
| 3rd | — | — | ||||
| active adjectival participle | muszący | musząca | muszące | muszący | muszące | |
| contemporary adverbial participle | musząc | |||||
| 1or: będę musieć, będziesz musieć etc. | ||||||