Definify.com
Definition 2025
mutilus
mutilus
Latin
Adjective
mutilus m (feminine mutila, neuter mutilum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | mutilus | mutila | mutilum | mutilī | mutilae | mutila | |
| genitive | mutilī | mutilae | mutilī | mutilōrum | mutilārum | mutilōrum | |
| dative | mutilō | mutilō | mutilīs | ||||
| accusative | mutilum | mutilam | mutilum | mutilōs | mutilās | mutila | |
| ablative | mutilō | mutilā | mutilō | mutilīs | |||
| vocative | mutile | mutila | mutilum | mutilī | mutilae | mutila | |
Derived terms
References
- mutilus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mutilus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “mutilus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- mutilus in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- ↑ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill