Definify.com
Definition 2024
mutlu_son
mutlu son
Turkish
Noun
mutlu son (definite accusative mutlu sonu, plural mutlu sonlar)
Declension
declension of mutlu son
| singular (tekil) | plural (çoğul) | |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | mutlu son | mutlu sonlar |
| definite accusative (belirtme) | mutlu sonu | mutlu sonları |
| dative (yönelme) | mutlu sona | mutlu sonlara |
| locative (bulunma) | mutlu sonda | mutlu sonlarda |
| ablative (ayrılma) | mutlu sondan | mutlu sonlardan |
| genitive (tamlayan) | mutlu sonun | mutlu sonların |
possessive forms of mutlu son
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | mutlu sonum | mutlu sonlarım |
| definite accusative (belirtme) | mutlu sonumu | mutlu sonlarımı |
| dative (yönelme) | mutlu sonuma | mutlu sonlarıma |
| locative (bulunma) | mutlu sonumda | mutlu sonlarımda |
| ablative (çıkma) | mutlu sonumdan | mutlu sonlarımdan |
| genitive (tamlayan) | mutlu sonumun | mutlu sonlarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | mutlu sonun | mutlu sonların |
| definite accusative (belirtme) | mutlu sonunu | mutlu sonlarını |
| dative (yönelme) | mutlu sonuna | mutlu sonlarına |
| locative (bulunma) | mutlu sonunda | mutlu sonlarında |
| ablative (çıkma) | mutlu sonundan | mutlu sonlarından |
| genitive (tamlayan) | mutlu sonunun | mutlu sonlarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | mutlu sonu | mutlu sonları |
| definite accusative (belirtme) | mutlu sonunu | mutlu sonlarını |
| dative (yönelme) | mutlu sonuna | mutlu sonlarına |
| locative (bulunma) | mutlu sonunda | mutlu sonlarında |
| ablative (çıkma) | mutlu sonundan | mutlu sonlarından |
| genitive (tamlayan) | mutlu sonunun | mutlu sonlarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | mutlu sonumuz | mutlu sonlarımız |
| definite accusative (belirtme) | mutlu sonumuzu | mutlu sonlarımızı |
| dative (yönelme) | mutlu sonumuza | mutlu sonlarımıza |
| locative (bulunma) | mutlu sonumuzda | mutlu sonlarımızda |
| ablative (çıkma) | mutlu sonumuzdan | mutlu sonlarımızdan |
| genitive (tamlayan) | mutlu sonumuzun | mutlu sonlarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | mutlu sonunuz | mutlu sonlarınız |
| definite accusative (belirtme) | mutlu sonunuzu | mutlu sonlarınızı |
| dative (yönelme) | mutlu sonunuza | mutlu sonlarınıza |
| locative (bulunma) | mutlu sonunuzda | mutlu sonlarınızda |
| ablative (çıkma) | mutlu sonunuzdan | mutlu sonlarınızdan |
| genitive (tamlayan) | mutlu sonunuzun | mutlu sonlarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | mutlu sonları | mutlu sonları |
| definite accusative (belirtme) | mutlu sonlarını | mutlu sonlarını |
| dative (yönelme) | mutlu sonlarına | mutlu sonlarına |
| locative (bulunma) | mutlu sonlarında | mutlu sonlarında |
| ablative (çıkma) | mutlu sonlarından | mutlu sonlarından |
| genitive (tamlayan) | mutlu sonlarının | mutlu sonlarının |
predicative forms of mutlu son
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | mutlu sonum | mutlu sonlarım* |
| sen (you are) | mutlu sonsun | mutlu sonlarsın* |
| o (he/she/it is) | mutlu son / mutlu sondur | mutlu sonlar* / mutlu sonlardır* |
| biz (we are) | mutlu sonuz | mutlu sonlarız |
| siz (you are) | mutlu sonsunuz | mutlu sonlarsınız |
| onlar (they are) | mutlu sonlar | mutlu sonlardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | mutlu sondum | mutlu sonlardım* |
| sen (you were) | mutlu sondun | mutlu sonlardın* |
| o (he/she/it was) | mutlu sondu | mutlu sonlardı* |
| biz (we were) | mutlu sonduk | mutlu sonlardık |
| siz (you were) | mutlu sondunuz | mutlu sonlardınız |
| onlar (they were) | mutlu sondular | mutlu sonlardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | mutlu sonmuşum | mutlu sonlarmışım* |
| sen (you were) | mutlu sonmuşsun | mutlu sonlarmışsın* |
| o (he/she/it was) | mutlu sonmuş | mutlu sonlarmış* |
| biz (we were) | mutlu sonmuşuz | mutlu sonlarmışız |
| siz (you were) | mutlu sonmuşsunuz | mutlu sonlarmışsınız |
| onlar (they were) | mutlu sonmuşlar | mutlu sonlarmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||