Definify.com
Definition 2025
mutuor
mutuor
Latin
Verb
mūtuor (present infinitive mūtuārī, perfect active mūtuātus sum); first conjugation, deponent
- I borrow
Inflection
| Conjugation of mutuor (first conjugation, deponent) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | mūtuor | mūtuāris, mūtuāre | mūtuātur | mūtuāmur | mūtuāminī | mūtuantur |
| imperfect | mūtuābar | mūtuābāris, mūtuābāre | mūtuābātur | mūtuābāmur | mūtuābāminī | mūtuābantur | |
| future | mūtuābor | mūtuāberis, mūtuābere | mūtuābitur | mūtuābimur | mūtuābiminī | mūtuābuntur | |
| perfect | mūtuātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | mūtuātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | mūtuātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | mūtuer | mūtuēris, mūtuēre | mūtuētur | mūtuēmur | mūtuēminī | mūtuentur |
| imperfect | mūtuārer | mūtuārēris, mūtuārēre | mūtuārētur | mūtuārēmur | mūtuārēminī | mūtuārentur | |
| perfect | mūtuātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | mūtuātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | mūtuāre | — | — | mūtuāminī | — |
| future | — | mūtuātor | mūtuātor | — | — | mūtuantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | mūtuārī | mūtuātus esse | mūtuātūrus esse | — | — | — | |
| participles | mūtuāns | mūtuātus | mūtuātūrus | — | — | mūtuandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
| mūtuārī | mūtuandī | mūtuandō | mūtuandum | mūtuātum | mūtuātū | ||
Antonyms
- commodo (“to lend”)
Descendants
- Portuguese: mutuar
References
- mutuor in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mutuor in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “mutuor”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
-
(ambiguous) to borrow money from some one: pecuniam mutuari or sumere mutuam ab aliquo
-
(ambiguous) to borrow money from some one: pecuniam mutuari or sumere mutuam ab aliquo