Definify.com
Definition 2025
náisiúnaigh
náisiúnaigh
Irish
Verb
náisiúnaigh (present analytic náisiúnaíonn, future analytic náisiúnóidh, verbal noun náisiúnú, past participle náisiúnaithe)
- to nationalize
Conjugation
Second Conjugation
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | náisiúnaím | náisiúnaíonn tú; náisiúnaír† |
náisiúnaíonn sé, sí | náisiúnaímid; náisiúnaíonn muid |
náisiúnaíonn sibh | náisiúnaíonn siad; náisiúnaíd† |
a náisiúnaíonn; a náisiúnaíos / a náisiúnaíonn*; a náisiúnaíos* |
náisiúnaítear |
| past | náisiúnaigh mé; náisiúnaíos | náisiúnaigh tú; náisiúnaís | náisiúnaigh sé, sí | náisiúnaíomar; náisiúnaigh muid | náisiúnaigh sibh; náisiúnaíobhair | náisiúnaigh siad; náisiúnaíodar | a náisiúnaigh / ar náisiúnaigh* |
náisiúnaíodh | |
| past habitual | náisiúnaínn | náisiúnaíteá | náisiúnaíodh sé, sí | náisiúnaímis; náisiúnaíodh muid | náisiúnaíodh sibh | náisiúnaídís; náisiúnaíodh siad | a náisiúnaíodh / ar náisiúnaíodh* |
náisiúnaítí | |
| future | náisiúnóidh mé; náisiúnód; náisiúnóchaidh mé† |
náisiúnóidh tú; náisiúnóir†; náisiúnóchaidh tú† |
náisiúnóidh sé, sí; náisiúnóchaidh sé, sí† |
náisiúnóimid; náisiúnóidh muid; náisiúnóchaimid†; náisiúnóchaidh muid† |
náisiúnóidh sibh; náisiúnóchaidh sibh† |
náisiúnóidh siad; náisiúnóid†; náisiúnóchaidh siad† |
a náisiúnóidh; a náisiúnós; a náisiúnóchaidh†; a náisiúnóchas† / a náisiúnóidh*; a náisiúnós*; a náisiúnóchaidh*†; a náisiúnóchas*† |
náisiúnófar; náisiúnóchar† | |
| conditional | náisiúnóinn; náisiúnóchainn† | náisiúnófá; náisiúnóchthᆠ| náisiúnódh sé, sí; náisiúnóchadh sé, sí† | náisiúnóimis; náisiúnódh muid; náisiúnóchaimis†; náisiúnóchadh muid† | náisiúnódh sibh; náisiúnóchadh sibh† | náisiúnóidís; náisiúnódh siad; náisiúnóchadh siad† | a náisiúnódh; a náisiúnóchadh† / ar náisiúnódh*; ar náisiúnóchadh*† |
náisiúnófaí; náisiúnóchthaí† | |
| subjunctive | present | go náisiúnaí mé; go náisiúnaíod† |
go náisiúnaí tú; go náisiúnaír† |
go náisiúnaí sé, sí | go náisiúnaímid; go náisiúnaí muid |
go náisiúnaí sibh | go náisiúnaí siad; go náisiúnaíd† |
— | go náisiúnaítear |
| past | dá náisiúnaínn | dá náisiúnaíteá | dá náisiúnaíodh sé, sí | dá náisiúnaímis; dá náisiúnaíodh muid |
dá náisiúnaíodh sibh | dá náisiúnaídís; dá náisiúnaíodh siad |
— | dá náisiúnaítí | |
| imperative | náisiúnaím | náisiúnaigh | náisiúnaíodh sé, sí | náisiúnaímis | náisiúnaígí; náisiúnaídh† |
náisiúnaídís | — | náisiúnaítear | |
| verbal noun | náisiúnú | ||||||||
| past participle | náisiúnaithe | ||||||||
*Indirect relative
† Dialect form
Adjective
náisiúnaigh
- vocative singular masculine of náisiúnach
- genitive singular masculine of náisiúnach
- (archaic) dative singular feminine of náisiúnach