Definify.com
Definition 2025
natabundus
natabundus
Latin
Adjective
natābundus m (feminine natābunda, neuter natābundum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | natābundus | natābunda | natābundum | natābundī | natābundae | natābunda | |
| genitive | natābundī | natābundae | natābundī | natābundōrum | natābundārum | natābundōrum | |
| dative | natābundō | natābundō | natābundīs | ||||
| accusative | natābundum | natābundam | natābundum | natābundōs | natābundās | natābunda | |
| ablative | natābundō | natābundā | natābundō | natābundīs | |||
| vocative | natābunde | natābunda | natābundum | natābundī | natābundae | natābunda | |
References
- natabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “natabundus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.