Definify.com
Definition 2025
nitan
nitan
Old Saxon
Verb
nitan
- to not know
Conjugation
Conjugation of nitan (preterite-present irregular)
| infinitive | nitan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | nēt | *nissa |
| 2nd person singular | *nēst | *nisses |
| 3rd person singular | nēt | *nissa |
| plural | *nitun | *nissun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *niti | *nissi |
| 2nd person singular | *nitis | *nissis |
| 3rd person singular | *niti | *nissi |
| plural | *nitin | *nissin |
| imperative | present | |
| singular | — | |
| plural | — | |
| participle | present | past |
| *nitandi | ne giwitan, ne witan | |
Derived terms
Old Swedish
Alternative forms
- nittān
Etymology
From Old Norse nítján, from Proto-Germanic *newuntehun.
Numeral
nītān
Descendants
- Swedish: nitton