Definify.com
Definition 2025
nobilitans
nobilitans
Latin
Participle
nōbilitāns m, f, n (genitive nōbilitantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | nōbilitāns | nōbilitantēs | nōbilitantia | ||
| genitive | nōbilitantis | nōbilitantium | |||
| dative | nōbilitantī | nōbilitantibus | |||
| accusative | nōbilitantem | nōbilitāns | nōbilitantēs | nōbilitantia | |
| ablative | nōbilitante, nōbilitantī1 | nōbilitantibus | |||
| vocative | nōbilitāns | nōbilitantēs | nōbilitantia | ||
1When used purely as an adjective.