Definify.com
Definition 2025
nocitus
nocitus
Latin
Participle
nocitus m (feminine nocita, neuter nocitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | nocitus | nocita | nocitum | nocitī | nocitae | nocita | |
| genitive | nocitī | nocitae | nocitī | nocitōrum | nocitārum | nocitōrum | |
| dative | nocitō | nocitō | nocitīs | ||||
| accusative | nocitum | nocitam | nocitum | nocitōs | nocitās | nocita | |
| ablative | nocitō | nocitā | nocitō | nocitīs | |||
| vocative | nocite | nocita | nocitum | nocitī | nocitae | nocita | |
References
- NOCITUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)