Hungarian
Adjective
norvég (not comparable)
- Norwegian (of, from, or relating to Norway, its people or language)
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
norvég
|
norvégok
|
| accusative |
norvégot
|
norvégokat
|
| dative |
norvégnak
|
norvégoknak
|
| instrumental |
norvéggal
|
norvégokkal
|
| causal-final |
norvégért
|
norvégokért
|
| translative |
norvéggá
|
norvégokká
|
| terminative |
norvégig
|
norvégokig
|
| essive-formal |
norvégként
|
norvégokként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
norvégban
|
norvégokban
|
| superessive |
norvégon
|
norvégokon
|
| adessive |
norvégnál
|
norvégoknál
|
| illative |
norvégba
|
norvégokba
|
| sublative |
norvégra
|
norvégokra
|
| allative |
norvéghoz
|
norvégokhoz
|
| elative |
norvégból
|
norvégokból
|
| delative |
norvégról
|
norvégokról
|
| ablative |
norvégtól
|
norvégoktól
|
or
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
norvég
|
norvégek
|
| accusative |
norvéget
|
norvégeket
|
| dative |
norvégnek
|
norvégeknek
|
| instrumental |
norvéggel
|
norvégekkel
|
| causal-final |
norvégért
|
norvégekért
|
| translative |
norvéggé
|
norvégekké
|
| terminative |
norvégig
|
norvégekig
|
| essive-formal |
norvégként
|
norvégekként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
norvégben
|
norvégekben
|
| superessive |
norvégen
|
norvégeken
|
| adessive |
norvégnél
|
norvégeknél
|
| illative |
norvégbe
|
norvégekbe
|
| sublative |
norvégre
|
norvégekre
|
| allative |
norvéghez
|
norvégekhez
|
| elative |
norvégből
|
norvégekből
|
| delative |
norvégről
|
norvégekről
|
| ablative |
norvégtől
|
norvégektől
|
Noun
norvég (plural norvégok)
- Norwegian (person)
- (singular only) Norwegian (language)
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
norvég
|
norvégok
|
| accusative |
norvégot
|
norvégokat
|
| dative |
norvégnak
|
norvégoknak
|
| instrumental |
norvéggal
|
norvégokkal
|
| causal-final |
norvégért
|
norvégokért
|
| translative |
norvéggá
|
norvégokká
|
| terminative |
norvégig
|
norvégokig
|
| essive-formal |
norvégként
|
norvégokként
|
| essive-modal |
norvégul
|
—
|
| inessive |
norvégban
|
norvégokban
|
| superessive |
norvégon
|
norvégokon
|
| adessive |
norvégnál
|
norvégoknál
|
| illative |
norvégba
|
norvégokba
|
| sublative |
norvégra
|
norvégokra
|
| allative |
norvéghoz
|
norvégokhoz
|
| elative |
norvégból
|
norvégokból
|
| delative |
norvégról
|
norvégokról
|
| ablative |
norvégtól
|
norvégoktól
|
| Possessive forms of norvég
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
norvégom
|
norvégjaim
|
| 2nd person sing. |
norvégod
|
norvégjaid
|
| 3rd person sing. |
norvégja
|
norvégjai
|
| 1st person plural |
norvégunk
|
norvégjaink
|
| 2nd person plural |
norvégotok
|
norvégjaitok
|
| 3rd person plural |
norvégjuk
|
norvégjaik
|
or
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
norvég
|
norvégek
|
| accusative |
norvéget
|
norvégeket
|
| dative |
norvégnek
|
norvégeknek
|
| instrumental |
norvéggel
|
norvégekkel
|
| causal-final |
norvégért
|
norvégekért
|
| translative |
norvéggé
|
norvégekké
|
| terminative |
norvégig
|
norvégekig
|
| essive-formal |
norvégként
|
norvégekként
|
| essive-modal |
norvégül
|
—
|
| inessive |
norvégben
|
norvégekben
|
| superessive |
norvégen
|
norvégeken
|
| adessive |
norvégnél
|
norvégeknél
|
| illative |
norvégbe
|
norvégekbe
|
| sublative |
norvégre
|
norvégekre
|
| allative |
norvéghez
|
norvégekhez
|
| elative |
norvégből
|
norvégekből
|
| delative |
norvégről
|
norvégekről
|
| ablative |
norvégtől
|
norvégektől
|
| Possessive forms of norvég
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
norvégem
|
norvégjeim
|
| 2nd person sing. |
norvéged
|
norvégjeid
|
| 3rd person sing. |
norvégje
|
norvégjei
|
| 1st person plural |
norvégünk
|
norvégjeink
|
| 2nd person plural |
norvégetek
|
norvégjeitek
|
| 3rd person plural |
norvégjük
|
norvégjeik
|
Derived terms