Definify.com
Definition 2025
noscitabundus
noscitabundus
Latin
Adjective
nōscitābundus m (feminine nōscitābunda, neuter nōscitābundum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | nōscitābundus | nōscitābunda | nōscitābundum | nōscitābundī | nōscitābundae | nōscitābunda | |
| genitive | nōscitābundī | nōscitābundae | nōscitābundī | nōscitābundōrum | nōscitābundārum | nōscitābundōrum | |
| dative | nōscitābundō | nōscitābundō | nōscitābundīs | ||||
| accusative | nōscitābundum | nōscitābundam | nōscitābundum | nōscitābundōs | nōscitābundās | nōscitābunda | |
| ablative | nōscitābundō | nōscitābundā | nōscitābundō | nōscitābundīs | |||
| vocative | nōscitābunde | nōscitābunda | nōscitābundum | nōscitābundī | nōscitābundae | nōscitābunda | |
References
- noscitabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “noscitabundus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.