Definify.com
Definition 2024
nummarius
nummarius
Latin
Adjective
nummārius m (feminine nummāria, neuter nummārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | nummārius | nummāria | nummārium | nummāriī | nummāriae | nummāria | |
genitive | nummāriī | nummāriae | nummāriī | nummāriōrum | nummāriārum | nummāriōrum | |
dative | nummāriō | nummāriō | nummāriīs | ||||
accusative | nummārium | nummāriam | nummārium | nummāriōs | nummāriās | nummāria | |
ablative | nummāriō | nummāriā | nummāriō | nummāriīs | |||
vocative | nummārie | nummāria | nummārium | nummāriī | nummāriae | nummāria |
Related terms
References
- nummarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- nummarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “nummarius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- finance; money-matters: res nummaria or pecuniaria
- to be in severe pecuniary straits: in summa difficultate nummaria versari (Verr. 2. 28. 69)
- finance; money-matters: res nummaria or pecuniaria