Definify.com
Definition 2025
obrogans
obrogans
Latin
Participle
obrogāns m, f, n (genitive obrogantis); third declension
- weakening, invalidating or abrogating a law
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | obrogāns | obrogantēs | obrogantia | ||
| genitive | obrogantis | obrogantium | |||
| dative | obrogantī | obrogantibus | |||
| accusative | obrogantem | obrogāns | obrogantēs | obrogantia | |
| ablative | obrogante, obrogantī1 | obrogantibus | |||
| vocative | obrogāns | obrogantēs | obrogantia | ||
1When used purely as an adjective.