Definify.com
Definition 2025
obrogatus
obrogatus
Latin
Participle
obrogātus m (feminine obrogāta, neuter obrogātum); first/second declension
- (law, of a particular law) weakened, invalidated, having been abrogated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | obrogātus | obrogāta | obrogātum | obrogātī | obrogātae | obrogāta | |
| genitive | obrogātī | obrogātae | obrogātī | obrogātōrum | obrogātārum | obrogātōrum | |
| dative | obrogātō | obrogātō | obrogātīs | ||||
| accusative | obrogātum | obrogātam | obrogātum | obrogātōs | obrogātās | obrogāta | |
| ablative | obrogātō | obrogātā | obrogātō | obrogātīs | |||
| vocative | obrogāte | obrogāta | obrogātum | obrogātī | obrogātae | obrogāta | |