Definify.com
Definition 2025
obsecraturus
obsecraturus
Latin
Participle
obsecrātūrus m (feminine obsecrātūra, neuter obsecrātūrum); first/second declension
- about to entreat
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | obsecrātūrus | obsecrātūra | obsecrātūrum | obsecrātūrī | obsecrātūrae | obsecrātūra | |
| genitive | obsecrātūrī | obsecrātūrae | obsecrātūrī | obsecrātūrōrum | obsecrātūrārum | obsecrātūrōrum | |
| dative | obsecrātūrō | obsecrātūrō | obsecrātūrīs | ||||
| accusative | obsecrātūrum | obsecrātūram | obsecrātūrum | obsecrātūrōs | obsecrātūrās | obsecrātūra | |
| ablative | obsecrātūrō | obsecrātūrā | obsecrātūrō | obsecrātūrīs | |||
| vocative | obsecrātūre | obsecrātūra | obsecrātūrum | obsecrātūrī | obsecrātūrae | obsecrātūra | |