Definify.com

Definition 2024

odun

odun

Turkish

Noun

odun

wood

Declension

declension of odun

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	odun	odunlar
definite accusative (belirtme)	odunu	odunları
dative (yönelme)	oduna	odunlara
locative (bulunma)	odunda	odunlarda
ablative (ayrılma)	odundan	odunlardan
genitive (tamlayan)	odunun	odunların

See also

tahta