Definify.com
Definition 2025
ojentua
ojentua
Finnish
Verb
ojentua
- (intransitive) To stretch oneself.
Conjugation
| Inflection of ojentua (Kotus type 52/sanoa, nt-nn gradation) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative mood | ||||||
| present tense | perfect | |||||
| person | positive | negative | person | positive | negative | |
| 1st sing. | ojennun | en ojennu | 1st sing. | olen ojentunut | en ole ojentunut | |
| 2nd sing. | ojennut | et ojennu | 2nd sing. | olet ojentunut | et ole ojentunut | |
| 3rd sing. | ojentuu | ei ojennu | 3rd sing. | on ojentunut | ei ole ojentunut | |
| 1st plur. | ojennumme | emme ojennu | 1st plur. | olemme ojentuneet | emme ole ojentuneet | |
| 2nd plur. | ojennutte | ette ojennu | 2nd plur. | olette ojentuneet | ette ole ojentuneet | |
| 3rd plur. | ojentuvat | eivät ojennu | 3rd plur. | ovat ojentuneet | eivät ole ojentuneet | |
| passive | ojennutaan | ei ojennuta | passive | on ojennuttu | ei ole ojennuttu | |
| past tense | pluperfect | |||||
| person | positive | negative | person | positive | negative | |
| 1st sing. | ojennuin | en ojentunut | 1st sing. | olin ojentunut | en ollut ojentunut | |
| 2nd sing. | ojennuit | et ojentunut | 2nd sing. | olit ojentunut | et ollut ojentunut | |
| 3rd sing. | ojentui | ei ojentunut | 3rd sing. | oli ojentunut | ei ollut ojentunut | |
| 1st plur. | ojennuimme | emme ojentuneet | 1st plur. | olimme ojentuneet | emme olleet ojentuneet | |
| 2nd plur. | ojennuitte | ette ojentuneet | 2nd plur. | olitte ojentuneet | ette olleet ojentuneet | |
| 3rd plur. | ojentuivat | eivät ojentuneet | 3rd plur. | olivat ojentuneet | eivät olleet ojentuneet | |
| passive | ojennuttiin | ei ojennuttu | passive | oli ojennuttu | ei ollut ojennuttu | |
| conditional mood | ||||||
| present | perfect | |||||
| person | positive | negative | person | positive | negative | |
| 1st sing. | ojentuisin | en ojentuisi | 1st sing. | olisin ojentunut | en olisi ojentunut | |
| 2nd sing. | ojentuisit | et ojentuisi | 2nd sing. | olisit ojentunut | et olisi ojentunut | |
| 3rd sing. | ojentuisi | ei ojentuisi | 3rd sing. | olisi ojentunut | ei olisi ojentunut | |
| 1st plur. | ojentuisimme | emme ojentuisi | 1st plur. | olisimme ojentuneet | emme olisi ojentuneet | |
| 2nd plur. | ojentuisitte | ette ojentuisi | 2nd plur. | olisitte ojentuneet | ette olisi ojentuneet | |
| 3rd plur. | ojentuisivat | eivät ojentuisi | 3rd plur. | olisivat ojentuneet | eivät olisi ojentuneet | |
| passive | ojennuttaisiin | ei ojennuttaisi | passive | olisi ojennuttu | ei olisi ojennuttu | |
| imperative mood | ||||||
| present | perfect | |||||
| person | positive | negative | person | positive | negative | |
| 1st sing. | — | — | 1st sing. | — | — | |
| 2nd sing. | ojennu | älä ojennu | 2nd sing. | ole ojentunut | älä ole ojentunut | |
| 3rd sing. | ojentukoon | älköön ojentuko | 3rd sing. | olkoon ojentunut | älköön olko ojentunut | |
| 1st plur. | ojentukaamme | älkäämme ojentuko | 1st plur. | olkaamme ojentuneet | älkäämme olko ojentuneet | |
| 2nd plur. | ojentukaa | älkää ojentuko | 2nd plur. | olkaa ojentuneet | älkää olko ojentuneet | |
| 3rd plur. | ojentukoot | älkööt ojentuko | 3rd plur. | olkoot ojentuneet | älkööt olko ojentuneet | |
| passive | ojennuttakoon | älköön ojennuttako | passive | olkoon ojennuttu | älköön olko ojennuttu | |
| potential mood | ||||||
| present | perfect | |||||
| person | positive | negative | person | positive | negative | |
| 1st sing. | ojentunen | en ojentune | 1st sing. | lienen ojentunut | en liene ojentunut | |
| 2nd sing. | ojentunet | et ojentune | 2nd sing. | lienet ojentunut | et liene ojentunut | |
| 3rd sing. | ojentunee | ei ojentune | 3rd sing. | lienee ojentunut | ei liene ojentunut | |
| 1st plur. | ojentunemme | emme ojentune | 1st plur. | lienemme ojentuneet | emme liene ojentuneet | |
| 2nd plur. | ojentunette | ette ojentune | 2nd plur. | lienette ojentuneet | ette liene ojentuneet | |
| 3rd plur. | ojentunevat | eivät ojentune | 3rd plur. | lienevät ojentuneet | eivät liene ojentuneet | |
| passive | ojennuttaneen | ei ojennuttane | passive | lienee ojennuttu | ei liene ojennuttu | |
| Nominal forms | ||||||
| infinitives | participles | |||||
| active | passive | active | passive | |||
| 1st | ojentua | present | ojentuva | ojennuttava | ||
| long 1st2 | ojentuakseen | past | ojentunut | ojennuttu | ||
| 2nd | inessive1 | ojentuessa | ojennuttaessa | agent1, 3 | ojentuma | |
| instructive | ojentuen | — | negative | ojentumaton | ||
| 3rd | inessive | ojentumassa | — | 1) Usually with a possessive suffix. 2) Used only with a possessive suffix; this is the form for the third-person singular and third-person plural. |
||
| elative | ojentumasta | — | ||||
| illative | ojentumaan | — | ||||
| adessive | ojentumalla | — | ||||
| abessive | ojentumatta | — | ||||
| instructive | ojentuman | ojennuttaman | ||||
| 4th | nominative | ojentuminen | ||||
| partitive | ojentumista | |||||
| 5th2 | ojentumaisillaan | |||||