Definify.com
Definition 2025
ontbeten
ontbeten
Dutch
Verb
ontbeten
- plural past indicative and subjunctive of ontbijten
Participle
ontbeten
Declension
| Inflection of ontbeten | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ontbeten | |||
| inflected | ontbeten | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | ontbeten | |||
| indefinite | m./f. sing. | ontbeten | ||
| n. sing. | ontbeten | |||
| plural | ontbeten | |||
| definite | ontbeten | |||
| partitive | ontbetens | |||