Definify.com
Definition 2024
ontweken
ontweken
Dutch
Verb
ontweken
- plural past indicative and subjunctive of ontwijken
Participle
ontweken
Declension
Inflection of ontweken | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ontweken | |||
inflected | ontweken | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | ontweken | |||
indefinite | m./f. sing. | ontweken | ||
n. sing. | ontweken | |||
plural | ontweken | |||
definite | ontweken | |||
partitive | ontwekens |