Definify.com
Definition 2025
oppugnatus
oppugnatus
Latin
Participle
oppugnātus m (feminine oppugnāta, neuter oppugnātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | oppugnātus | oppugnāta | oppugnātum | oppugnātī | oppugnātae | oppugnāta | |
| genitive | oppugnātī | oppugnātae | oppugnātī | oppugnātōrum | oppugnātārum | oppugnātōrum | |
| dative | oppugnātō | oppugnātō | oppugnātīs | ||||
| accusative | oppugnātum | oppugnātam | oppugnātum | oppugnātōs | oppugnātās | oppugnāta | |
| ablative | oppugnātō | oppugnātā | oppugnātō | oppugnātīs | |||
| vocative | oppugnāte | oppugnāta | oppugnātum | oppugnātī | oppugnātae | oppugnāta | |