Definify.com
Definition 2025
ordinandus
ordinandus
Latin
Participle
ōrdinandus m (feminine ōrdinanda, neuter ōrdinandum); first/second declension
- which is to be arranged
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ōrdinandus | ōrdinanda | ōrdinandum | ōrdinandī | ōrdinandae | ōrdinanda | |
| genitive | ōrdinandī | ōrdinandae | ōrdinandī | ōrdinandōrum | ōrdinandārum | ōrdinandōrum | |
| dative | ōrdinandō | ōrdinandō | ōrdinandīs | ||||
| accusative | ōrdinandum | ōrdinandam | ōrdinandum | ōrdinandōs | ōrdinandās | ōrdinanda | |
| ablative | ōrdinandō | ōrdinandā | ōrdinandō | ōrdinandīs | |||
| vocative | ōrdinande | ōrdinanda | ōrdinandum | ōrdinandī | ōrdinandae | ōrdinanda | |