Definify.com
Definition 2025
orhidee
orhidee
Estonian
Noun
orhidee (genitive orhidee, partitive orhideed)
Declension
Inflection of orhidee (ÕS type 26i/idee, no gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | orhidee | orhideed |
| accusative | orhidee | orhideed |
| genitive | orhidee | orhideede |
| partitive | orhideed | orhideid orhideesid |
| illative | orhideesse | orhideedesse orhideisse |
| inessive | orhidees | orhideedes orhideis |
| elative | orhideest | orhideedest orhideist |
| allative | orhideele | orhideedele orhideile |
| adessive | orhideel | orhideedel orhideil |
| ablative | orhideelt | orhideedelt orhideilt |
| translative | orhideeks | orhideedeks orhideiks |
| terminative | orhideeni | orhideedeni |
| essive | orhideena | orhideedena |
| abessive | orhideeta | orhideedeta |
| comitative | orhideega | orhideedega |
Romanian
Etymology
Borrowing from German Orchidee, French orchidée.
Noun
orhidee f (plural orhidee)
Declension
declension of orhidee
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
| nominative/accusative | (o) orhidee | orhideea | (niște) orhidee | orhideele |
| genitive/dative | (unei) orhidee | orhideei | (unor) orhidee | orhideelor |
| vocative | orhidee, orhideeo | orhideelor | ||