Definify.com
Definition 2025
pabulatus
pabulatus
Latin
Participle
pābulātus m (feminine pābulāta, neuter pābulātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | pābulātus | pābulāta | pābulātum | pābulātī | pābulātae | pābulāta | |
| genitive | pābulātī | pābulātae | pābulātī | pābulātōrum | pābulātārum | pābulātōrum | |
| dative | pābulātō | pābulātō | pābulātīs | ||||
| accusative | pābulātum | pābulātam | pābulātum | pābulātōs | pābulātās | pābulāta | |
| ablative | pābulātō | pābulātā | pābulātō | pābulātīs | |||
| vocative | pābulāte | pābulāta | pābulātum | pābulātī | pābulātae | pābulāta | |
References
- Félix Gaffiot (1934), “pabulatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to forage: pabulatum, frumentatum ire
- to forage: pabulatum, frumentatum ire