Definify.com
Definition 2025
pacatorius
pacatorius
Latin
Adjective
pācātōrius m (feminine pācātōria, neuter pācātōrium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | pācātōrius | pācātōria | pācātōrium | pācātōriī | pācātōriae | pācātōria | |
| genitive | pācātōriī | pācātōriae | pācātōriī | pācātōriōrum | pācātōriārum | pācātōriōrum | |
| dative | pācātōriō | pācātōriō | pācātōriīs | ||||
| accusative | pācātōrium | pācātōriam | pācātōrium | pācātōriōs | pācātōriās | pācātōria | |
| ablative | pācātōriō | pācātōriā | pācātōriō | pācātōriīs | |||
| vocative | pācātōrie | pācātōria | pācātōrium | pācātōriī | pācātōriae | pācātōria | |
Synonyms
- (pacific): pācifer, pācificātōrius
Related terms
References
- pacatorius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “pacatorius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.