Definify.com
Definition 2025
perdoctus
perdoctus
Latin
Participle
perdoctus m (feminine perdocta, neuter perdoctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | perdoctus | perdocta | perdoctum | perdoctī | perdoctae | perdocta | |
| genitive | perdoctī | perdoctae | perdoctī | perdoctōrum | perdoctārum | perdoctōrum | |
| dative | perdoctō | perdoctō | perdoctīs | ||||
| accusative | perdoctum | perdoctam | perdoctum | perdoctōs | perdoctās | perdocta | |
| ablative | perdoctō | perdoctā | perdoctō | perdoctīs | |||
| vocative | perdocte | perdocta | perdoctum | perdoctī | perdoctae | perdocta | |
References
- perdoctus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers