Definify.com
Definition 2025
perruptus
perruptus
Latin
Participle
perruptus m (feminine perrupta, neuter perruptum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | perruptus | perrupta | perruptum | perruptī | perruptae | perrupta | |
| genitive | perruptī | perruptae | perruptī | perruptōrum | perruptārum | perruptōrum | |
| dative | perruptō | perruptō | perruptīs | ||||
| accusative | perruptum | perruptam | perruptum | perruptōs | perruptās | perrupta | |
| ablative | perruptō | perruptā | perruptō | perruptīs | |||
| vocative | perrupte | perrupta | perruptum | perruptī | perruptae | perrupta | |
References
- perruptus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “perruptus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.