Definify.com
Definition 2024
plekke
plekke
Limburgish
Noun
plekke n
Verb
- plekke
Present SV | Past SV | Present VS | Past VS | Subjunctive SV | Subjunctive VS | |
---|---|---|---|---|---|---|
First person singular | ich plek | ich plekdje | plek ich | plekdje-n ich | ich plekke | plekke-n ich |
Second person singular | doe pleks | doe plekdjes | pleks se | plekdjes se | doe plekke | plekker-doe |
Third person singular | dae plek | dae plekdje | plek t'r | plekdje d'r | dae plekke | plekker-dae |
First person plural | weer plekke | weer plekdje | plektj v'r | plekdje v'r | weer plekke | plekke v'r |
Second person plural | geer plek(tj) | geer plekdje | plek(tj) g'r | plekdje g'r | geer plekke | plekketj g'r |
Third person plural | die plekke | die plekdje | plekke die | plekdje die | die plekke | plekker-die |
Other: | Infinitive | Gerund | Present particle | Past particle | Adjective | Adverb |
Conjugation: | (tö) plekke | 't plekke n | plekkendj | höbbe geplek | geplek(dje/dje-n/djer/djes) | geplek(djelik) |
Other: | Noun | Imperative singular impolite | Imperative singular polite | Imperative dual | Imperative plural | Ènkelzief |
Conjugation: | 't geplek n | plek! | plek(tj)! | plekketj! | plektj! | plekkem |