Definify.com

Definition 2024

pocieszać impf ‎(perfective pocieszyć)

Conjugation of pocieszać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		pocieszać
present tense	1st	pocieszam			pocieszamy
	2nd	pocieszasz			pocieszacie
	3rd	pociesza			pocieszają
past tense	1st	pocieszałem	pocieszałam		pocieszaliśmy	pocieszałyśmy
	2nd	pocieszałeś	pocieszałaś		pocieszaliście	pocieszałyście
	3rd	pocieszał	pocieszała	pocieszało	pocieszali	pocieszały
future tense	1st	będę pocieszał¹	będę pocieszała¹		będziemy pocieszali¹	będziemy pocieszały¹
	2nd	będziesz pocieszał¹	będziesz pocieszała¹		będziecie pocieszali¹	będziecie pocieszały¹
	3rd	będzie pocieszał¹	będzie pocieszała¹	będzie pocieszało¹	będą pocieszali¹	będą pocieszały¹
conditional	1st	pocieszałbym	pocieszałabym		pocieszalibyśmy	pocieszałybyśmy
	2nd	pocieszałbyś	pocieszałabyś		pocieszalibyście	pocieszałybyście
	3rd	pocieszałby	pocieszałaby	pocieszałoby	pocieszaliby	pocieszałyby
imperative	1st	—			pocieszajmy
	2nd	pocieszaj			pocieszajcie
	3rd	niech pociesza			niech pocieszają
active adjectival participle		pocieszający	pocieszająca	pocieszające	pocieszający	pocieszające
passive adjectival participle		pocieszany	pocieszana	pocieszane	pocieszani	pocieszane
contemporary adverbial participle		pocieszając
impersonal past		pocieszano
verbal noun		pocieszanie
¹or: będę pocieszać, będziesz pocieszać etc.