Definify.com
Definition 2024
poczekać
poczekać
Polish
Verb
poczekać pf (imperfective czekać)
- to wait
Conjugation
Conjugation of poczekać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | poczekać | |||||
| future tense | 1st | poczekam | poczekamy | |||
| 2nd | poczekasz | poczekacie | ||||
| 3rd | poczeka | poczekają | ||||
| past tense | 1st | poczekałem | poczekałam | poczekaliśmy | poczekałyśmy | |
| 2nd | poczekałeś | poczekałaś | poczekaliście | poczekałyście | ||
| 3rd | poczekał | poczekała | poczekało | poczekali | poczekały | |
| conditional | 1st | poczekałbym | poczekałabym | poczekalibyśmy | poczekałybyśmy | |
| 2nd | poczekałbyś | poczekałabyś | poczekalibyście | poczekałybyście | ||
| 3rd | poczekałby | poczekałaby | poczekałoby | poczekaliby | poczekałyby | |
| imperative | 1st | niech poczekam | poczekajmy | |||
| 2nd | poczekaj | poczekajcie | ||||
| 3rd | niech poczeka | niech poczekają | ||||
| anterior adverbial participle | poczekawszy | |||||
| impersonal past | poczekano | |||||
| verbal noun | poczekanie | |||||