Definify.com
Definition 2024
pokonać
pokonać
Polish
Verb
pokonać pf (imperfective pokonywać)
- (transitive) to defeat
Conjugation
Conjugation of pokonać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | pokonać | |||||
| future tense | 1st | pokonam | pokonamy | |||
| 2nd | pokonasz | pokonacie | ||||
| 3rd | pokona | pokonają | ||||
| past tense | 1st | pokonałem | pokonałam | pokonaliśmy | pokonałyśmy | |
| 2nd | pokonałeś | pokonałaś | pokonaliście | pokonałyście | ||
| 3rd | pokonał | pokonała | pokonało | pokonali | pokonały | |
| conditional | 1st | pokonałbym | pokonałabym | pokonalibyśmy | pokonałybyśmy | |
| 2nd | pokonałbyś | pokonałabyś | pokonalibyście | pokonałybyście | ||
| 3rd | pokonałby | pokonałaby | pokonałoby | pokonaliby | pokonałyby | |
| imperative | 1st | niech pokonam | pokonajmy | |||
| 2nd | pokonaj | pokonajcie | ||||
| 3rd | niech pokona | niech pokonają | ||||
| passive adjectival participle | pokonany | pokonana | pokonane | pokonani | pokonane | |
| anterior adverbial participle | pokonawszy | |||||
| impersonal past | pokonano | |||||
| verbal noun | pokonanie | |||||