Definify.com
Definition 2025
praecinctus
praecinctus
Latin
Participle
praecinctus m (feminine praecincta, neuter praecinctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praecinctus | praecincta | praecinctum | praecinctī | praecinctae | praecincta | |
| genitive | praecinctī | praecinctae | praecinctī | praecinctōrum | praecinctārum | praecinctōrum | |
| dative | praecinctō | praecinctō | praecinctīs | ||||
| accusative | praecinctum | praecinctam | praecinctum | praecinctōs | praecinctās | praecincta | |
| ablative | praecinctō | praecinctā | praecinctō | praecinctīs | |||
| vocative | praecincte | praecincta | praecinctum | praecinctī | praecinctae | praecincta | |
References
- praecinctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - Félix Gaffiot (1934), “praecinctus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.