Definify.com
Definition 2024
praecipiendus
praecipiendus
Latin
Participle
praecipiendus m (feminine praecipienda, neuter praecipiendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praecipiendus | praecipienda | praecipiendum | praecipiendī | praecipiendae | praecipienda | |
| genitive | praecipiendī | praecipiendae | praecipiendī | praecipiendōrum | praecipiendārum | praecipiendōrum | |
| dative | praecipiendō | praecipiendō | praecipiendīs | ||||
| accusative | praecipiendum | praecipiendam | praecipiendum | praecipiendōs | praecipiendās | praecipienda | |
| ablative | praecipiendō | praecipiendā | praecipiendō | praecipiendīs | |||
| vocative | praecipiende | praecipienda | praecipiendum | praecipiendī | praecipiendae | praecipienda | |
References
- Félix Gaffiot (1934), “praecipiendus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to adopt a didactic tone: ad praecipiendi rationem delābi (Q. Fr. 1. 1. 6. 18)
- to adopt a didactic tone: ad praecipiendi rationem delābi (Q. Fr. 1. 1. 6. 18)