Definify.com
Definition 2024
praeclusus
praeclusus
Latin
Participle
praeclūsus m (feminine praeclūsa, neuter praeclūsum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praeclūsus | praeclūsa | praeclūsum | praeclūsī | praeclūsae | praeclūsa | |
| genitive | praeclūsī | praeclūsae | praeclūsī | praeclūsōrum | praeclūsārum | praeclūsōrum | |
| dative | praeclūsō | praeclūsō | praeclūsīs | ||||
| accusative | praeclūsum | praeclūsam | praeclūsum | praeclūsōs | praeclūsās | praeclūsa | |
| ablative | praeclūsō | praeclūsā | praeclūsō | praeclūsīs | |||
| vocative | praeclūse | praeclūsa | praeclūsum | praeclūsī | praeclūsae | praeclūsa | |
References
- praeclusus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praeclusus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “praeclusus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.