Definify.com
Definition 2025
praecogitaturus
praecogitaturus
Latin
Participle
praecōgitātūrus m (feminine praecōgitātūra, neuter praecōgitātūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praecōgitātūrus | praecōgitātūra | praecōgitātūrum | praecōgitātūrī | praecōgitātūrae | praecōgitātūra | |
| genitive | praecōgitātūrī | praecōgitātūrae | praecōgitātūrī | praecōgitātūrōrum | praecōgitātūrārum | praecōgitātūrōrum | |
| dative | praecōgitātūrō | praecōgitātūrō | praecōgitātūrīs | ||||
| accusative | praecōgitātūrum | praecōgitātūram | praecōgitātūrum | praecōgitātūrōs | praecōgitātūrās | praecōgitātūra | |
| ablative | praecōgitātūrō | praecōgitātūrā | praecōgitātūrō | praecōgitātūrīs | |||
| vocative | praecōgitātūre | praecōgitātūra | praecōgitātūrum | praecōgitātūrī | praecōgitātūrae | praecōgitātūra | |