Definify.com
Definition 2025
praedandus
praedandus
Latin
Participle
praedandus m (feminine praedanda, neuter praedandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praedandus | praedanda | praedandum | praedandī | praedandae | praedanda | |
| genitive | praedandī | praedandae | praedandī | praedandōrum | praedandārum | praedandōrum | |
| dative | praedandō | praedandō | praedandīs | ||||
| accusative | praedandum | praedandam | praedandum | praedandōs | praedandās | praedanda | |
| ablative | praedandō | praedandā | praedandō | praedandīs | |||
| vocative | praedande | praedanda | praedandum | praedandī | praedandae | praedanda | |