Definify.com
Definition 2025
praedans
praedans
Latin
Participle
praedāns m, f, n (genitive praedantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | praedāns | praedantēs | praedantia | ||
| genitive | praedantis | praedantium | |||
| dative | praedantī | praedantibus | |||
| accusative | praedantem | praedāns | praedantēs | praedantia | |
| ablative | praedante, praedantī1 | praedantibus | |||
| vocative | praedāns | praedantēs | praedantia | ||
1When used purely as an adjective.