Definify.com

Definition 2024

praedoceo

praedoceo

Latin

Verb

praedoceō ‎(present infinitive praedocēre, perfect active praedocuī, supine praedoctum); second conjugation

  1. (transitive) I teach, instruct or inform beforehand.

Inflection

   Conjugation of praedoceo (second conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praedoceō praedocēs praedocet praedocēmus praedocētis praedocent
imperfect praedocēbam praedocēbās praedocēbat praedocēbāmus praedocēbātis praedocēbant
future praedocēbō praedocēbis praedocēbit praedocēbimus praedocēbitis praedocēbunt
perfect praedocuī praedocuistī praedocuit praedocuimus praedocuistis praedocuērunt, praedocuēre
pluperfect praedocueram praedocuerās praedocuerat praedocuerāmus praedocuerātis praedocuerant
future perfect praedocuerō praedocueris praedocuerit praedocuerimus praedocueritis praedocuerint
passive present praedoceor praedocēris, praedocēre praedocētur praedocēmur praedocēminī praedocentur
imperfect praedocēbar praedocēbāris, praedocēbāre praedocēbātur praedocēbāmur praedocēbāminī praedocēbantur
future praedocēbor praedocēberis, praedocēbere praedocēbitur praedocēbimur praedocēbiminī praedocēbuntur
perfect praedoctus + present active indicative of sum
pluperfect praedoctus + imperfect active indicative of sum
future perfect praedoctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praedoceam praedoceās praedoceat praedoceāmus praedoceātis praedoceant
imperfect praedocērem praedocērēs praedocēret praedocērēmus praedocērētis praedocērent
perfect praedocuerim praedocuerīs praedocuerit praedocuerīmus praedocuerītis praedocuerint
pluperfect praedocuissem praedocuissēs praedocuisset praedocuissēmus praedocuissētis praedocuissent
passive present praedocear praedoceāris, praedoceāre praedoceātur praedoceāmur praedoceāminī praedoceantur
imperfect praedocērer praedocērēris, praedocērēre praedocērētur praedocērēmur praedocērēminī praedocērentur
perfect praedoctus + present active subjunctive of sum
pluperfect praedoctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praedocē — — praedocēte —
future — praedocētō praedocētō — praedocētōte praedocentō
passive present — praedocēre — — praedocēminī —
future — praedocētor praedocētor — — praedocentor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praedocēre praedocuisse praedoctūrus esse praedocērī praedoctus esse praedoctum īrī
participles praedocēns — praedoctūrus — praedoctus praedocendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
praedocēre praedocendī praedocendō praedocendum praedoctum praedoctū

Related terms

References

Etymology

From prae- +‎ doceō ‎(“teach”).

Pronunciation

Similar Results