Definify.com
Definition 2025
praeiudicandus
praeiudicandus
Latin
Participle
praeiūdicandus m (feminine praeiūdicanda, neuter praeiūdicandum); first/second declension
- which is to be prejudged
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praeiūdicandus | praeiūdicanda | praeiūdicandum | praeiūdicandī | praeiūdicandae | praeiūdicanda | |
| genitive | praeiūdicandī | praeiūdicandae | praeiūdicandī | praeiūdicandōrum | praeiūdicandārum | praeiūdicandōrum | |
| dative | praeiūdicandō | praeiūdicandō | praeiūdicandīs | ||||
| accusative | praeiūdicandum | praeiūdicandam | praeiūdicandum | praeiūdicandōs | praeiūdicandās | praeiūdicanda | |
| ablative | praeiūdicandō | praeiūdicandā | praeiūdicandō | praeiūdicandīs | |||
| vocative | praeiūdicande | praeiūdicanda | praeiūdicandum | praeiūdicandī | praeiūdicandae | praeiūdicanda | |