Definify.com
Definition 2025
praeiudicans
praeiudicans
Latin
Participle
praeiūdicāns m, f, n (genitive praeiūdicantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | praeiūdicāns | praeiūdicantēs | praeiūdicantia | ||
| genitive | praeiūdicantis | praeiūdicantium | |||
| dative | praeiūdicantī | praeiūdicantibus | |||
| accusative | praeiūdicantem | praeiūdicāns | praeiūdicantēs | praeiūdicantia | |
| ablative | praeiūdicante, praeiūdicantī1 | praeiūdicantibus | |||
| vocative | praeiūdicāns | praeiūdicantēs | praeiūdicantia | ||
1When used purely as an adjective.