Definify.com
Definition 2025
praeordinaturus
praeordinaturus
Latin
Participle
praeordinātūrus m (feminine praeordinātūra, neuter praeordinātūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | praeordinātūrus | praeordinātūra | praeordinātūrum | praeordinātūrī | praeordinātūrae | praeordinātūra | |
| genitive | praeordinātūrī | praeordinātūrae | praeordinātūrī | praeordinātūrōrum | praeordinātūrārum | praeordinātūrōrum | |
| dative | praeordinātūrō | praeordinātūrō | praeordinātūrīs | ||||
| accusative | praeordinātūrum | praeordinātūram | praeordinātūrum | praeordinātūrōs | praeordinātūrās | praeordinātūra | |
| ablative | praeordinātūrō | praeordinātūrā | praeordinātūrō | praeordinātūrīs | |||
| vocative | praeordinātūre | praeordinātūra | praeordinātūrum | praeordinātūrī | praeordinātūrae | praeordinātūra | |