Definify.com

Definition 2024

praestruo

praestruo

Latin

Verb

praestruō ‎(present infinitive praestruere, perfect active praestruxī, supine praestructum); third conjugation

  1. I build or prepare in advance
  2. I arrange or set up in advance

Inflection

   Conjugation of praestruo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praestruō praestruis praestruit praestruimus praestruitis praestruunt
imperfect praestruēbam praestruēbās praestruēbat praestruēbāmus praestruēbātis praestruēbant
future praestruam praestruēs praestruet praestruēmus praestruētis praestruent
perfect praestruxī praestruxistī praestruxit praestruximus praestruxistis praestruxērunt, praestruxēre
pluperfect praestruxeram praestruxerās praestruxerat praestruxerāmus praestruxerātis praestruxerant
future perfect praestruxerō praestruxeris praestruxerit praestruxerimus praestruxeritis praestruxerint
passive present praestruor praestrueris, praestruere praestruitur praestruimur praestruiminī praestruuntur
imperfect praestruēbar praestruēbāris, praestruēbāre praestruēbātur praestruēbāmur praestruēbāminī praestruēbantur
future praestruar praestruēris, praestruēre praestruētur praestruēmur praestruēminī praestruentur
perfect praestructus + present active indicative of sum
pluperfect praestructus + imperfect active indicative of sum
future perfect praestructus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praestruam praestruās praestruat praestruāmus praestruātis praestruant
imperfect praestruerem praestruerēs praestrueret praestruerēmus praestruerētis praestruerent
perfect praestruxerim praestruxerīs praestruxerit praestruxerīmus praestruxerītis praestruxerint
pluperfect praestruxissem praestruxissēs praestruxisset praestruxissēmus praestruxissētis praestruxissent
passive present praestruar praestruāris, praestruāre praestruātur praestruāmur praestruāminī praestruantur
imperfect praestruerer praestruerēris, praestruerēre praestruerētur praestruerēmur praestruerēminī praestruerentur
perfect praestructus + present active subjunctive of sum
pluperfect praestructus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — praestrue — — praestruite —
future — praestruitō praestruitō — praestruitōte praestruuntō
passive present — praestruere — — praestruiminī —
future — praestruitor praestruitor — — praestruuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praestruere praestruxisse praestructūrus esse praestruī praestructus esse praestructum īrī
participles praestruēns — praestructūrus — praestructus praestruendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
praestruere praestruendī praestruendō praestruendum praestructum praestructū

References

Etymology

From prae- +‎ struo

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈprae̯s.tru.oː/, [ˈprae̯s.trʊ.oː]

Similar Results