Definify.com
Definition 2024
praesumptus
praesumptus
Latin
Participle
praesūmptus m (feminine praesūmpta, neuter praesūmptum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | praesūmptus | praesūmpta | praesūmptum | praesūmptī | praesūmptae | praesūmpta | |
genitive | praesūmptī | praesūmptae | praesūmptī | praesūmptōrum | praesūmptārum | praesūmptōrum | |
dative | praesūmptō | praesūmptō | praesūmptīs | ||||
accusative | praesūmptum | praesūmptam | praesūmptum | praesūmptōs | praesūmptās | praesūmpta | |
ablative | praesūmptō | praesūmptā | praesūmptō | praesūmptīs | |||
vocative | praesūmpte | praesūmpta | praesūmptum | praesūmptī | praesūmptae | praesūmpta |
References
- praesumptus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “praesumptus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.