Definify.com
Definition 2025
precatorius
precatorius
Latin
Adjective
precatorius m (feminine precatoria, neuter precatorium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | precatorius | precatoria | precatorium | precatoriī | precatoriae | precatoria | |
| genitive | precatoriī | precatoriae | precatoriī | precatoriōrum | precatoriārum | precatoriōrum | |
| dative | precatoriō | precatoriō | precatoriīs | ||||
| accusative | precatorium | precatoriam | precatorium | precatoriōs | precatoriās | precatoria | |
| ablative | precatoriō | precatoriā | precatoriō | precatoriīs | |||
| vocative | precatorie | precatoria | precatorium | precatoriī | precatoriae | precatoria | |
Related terms
References
- precatorius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- PRECATORIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “precatorius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.