Definify.com
Definition 2025
probandus
probandus
Latin
Participle
probandus m (feminine probanda, neuter probandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | probandus | probanda | probandum | probandī | probandae | probanda | |
| genitive | probandī | probandae | probandī | probandōrum | probandārum | probandōrum | |
| dative | probandō | probandō | probandīs | ||||
| accusative | probandum | probandam | probandum | probandōs | probandās | probanda | |
| ablative | probandō | probandā | probandō | probandīs | |||
| vocative | probande | probanda | probandum | probandī | probandae | probanda | |