Definify.com
Definition 2025
probrus
probrus
Latin
Adjective
probrus m (feminine probra, neuter probrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | probrus | probra | probrum | probrī | probrae | probra | |
| genitive | probrī | probrae | probrī | probrōrum | probrārum | probrōrum | |
| dative | probrō | probrō | probrīs | ||||
| accusative | probrum | probram | probrum | probrōs | probrās | probra | |
| ablative | probrō | probrā | probrō | probrīs | |||
| vocative | probre | probra | probrum | probrī | probrae | probra | |
References
- probrus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “probrus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.